چگونه با تفاوت سطح میل جنسی در روابط زناشوئی کنار بیائیم

چگونه با تفاوت سطح میل جنسی در روابط زناشوئی کنار بیائیم

یک رابطه از دو آدم کاملاً متفاوت تشکیل می شود که تصمیم می گیرند از آن به بعد با هم زندگی کنند. وقتی این دو نفر پیش هم می آیند، سبک های ارتباطی خاص خود، علایق و عدم علایق سطوح انرژی، حس شوخ طبعی، نیاز به تحریک فکری و سطح فعالیت جسمی خود را وارد رابطه می کنند. آنها با در نظر گرفتن تفاوت هایشان، درمورد زمان و فعالیت هایشان با هم صحبت می کنند. مشخص است که سطح میل جنسی و تمایل به فعالیت جنسی نیز به اندازه بقیه مسائل بین این دو نفر متفاوت است. به همین دلیل، همیشه زمان هایی خواهد بود، چه مرد باشید و چه زن، که یکی از شما آماده فعالیت جنسی است اما دیگری حتی فکرش را هم نمی تواند در آن لحظه به سر راه دهد. باوجود کلیشه هایی که ممکن است در جامعه ببینید، همیشه اینطور نیست که این مرد باشد که به دنبال رابطه جنسی است و این زن است که نمی خواهد. اینکه شما دو نفر چطور تفاوت هایتان را کنترل و مدیریت کنید است که تعیین می کند زندگی جنسی لذت بخشی خواهید داشت یا دچار تعارضات جدی و شدید در این زمینه می شوید.

بهترین کاری که یک زوج وقتی می فهمند دچار تفاوت در تمایلات جنسی هستند، انجام دهند این است که توافق کنند در این مورد با هم حرف بزنند. خیلی وقت ها زوج ها فکر می کنند اگر حرف نزنند و فقط بگذارند که زمان بگذرد، درست می شود اما اینطور نیست. در این شرایط آنها به جای اینکه درست با هم حرف بزنند، با اشاره کردن، شوخی های کنایه دار، اتهام زدن و از این قبیل شروع می کنند. این باعث بروز ناراحتی و در آخر عصبانیت و کینه می شود. از یک طرف دیگر هم اگر همیشه دست رد به سینه همسرتان بزنید، او احساس خستگی، تنهایی، ناامنی و تردید درمورد درست بودن رابطه تان خواهد کرد. اگر در چنین موقعیتی هستید، می توانید ببینید که هر دوی این شرایط دردآور هستند. اولین قدم برای حرف زدن درمورد این تفاوت ها این است که با فکر کردن دمورد آن شروع کنید، طوریکه هر دو طرف سعی کنند در کنار هم موضوع را درست کنند نه اینکه به اتهام زدن، قضاوت کردن یا انتقاد ختم شود. وقتی آزادانه درمورد آن حرف بزنید، می توانید نقطه نظرات طرف مقابلتان را فهمیده و سعی کنید درکنار هم راهکارهایی برای برطرف کردن آن پیدا کنید.

احتملاً بهترین راه برای چنین گفتگوی مثبتی این است که اول صادقانه برای خودتان تحلیل کنید که در درونتان چه می گذرد. اگر این شما هستید که میل جنسیتان پایین است، ببینید آیا از سطح فعالیت جنسی خود راضی هستید؟ آیا زمان هایی که خسته هستید، توانایی خود برای تحریک شدن را دست کم می گیرید؟ آیا فکر می کنید به اندازه کافی جذاب نیستید و همسرتان به سمت شما کششی ندارد؟ آیا پیش روی های همسرتان به نظر شما تهاجم به وقت و انرژی شماست؟ آیا از دست همسرتان عصبانی هستید یا فکری منفی به او دارید؟ اینها فقط چند دلیل برای پایین بودن تمایلات جنسی در افراد هستند.

اگر این شما هستید که میل جنسیتان بالاتر است، شما هم باید به درون خودتان رفته و ببینید از رابطه جنسی به چه نحو استفاده می کنید. آیا فکر می کنید زمان هایی که می دانید احتمالاً "نه" می شنوید، بیشتر به رابطه جنسی تمایل پیدا می کنید؟ آیا تصور می کنید که رابطه جنسی تنها راهی است که احساس می کنید همسرتان دوستتان دارد؟ آیا از رابطه جنسی برای خلاص شدن از دست اضطراب ها یا کمک به خوابیدن در شب استفاده می کنید؟ آیا از رابطه جنسی برای شادتر کردنتان یا به دست آوردن حس جذابیت استفاده می کنید؟

وقتی زوج ها شروع می کنند درمورد تفاوت های خودشان در میل جنسی با هم حرف بزنند، می فهمند که بعضی از اینها یا هیچکدام درموردشان صدق نمی کند. اما وقتی درمورد آن حرف می زنند، می توانند با نظرات طرف مقابلشان هم آشنا شوند. در این گفتگو، زوج ها می توانند درمورد فعالیت های دیگری که می توانند وارد رابطه جنسی خود کنند نیز حرف بزنند. مثلاً، اگر شخصی خسته است، آیا دو طرف می توانند با ناز و نوازش نزدیکی بیشتری به هم پیدا کنند؟ آیا شخصی که میل جنسی کمی دارد می تواند قبل از اینکه "آره" یا "نه" بگوید کمی پیش نوازی کند و بعد تصمیم بگیرد؟

معمولاً زوج ها اگر اختلاف و تفاوت شدید در زمینه میل جنسی داشته باشند، از همان ابتدای رابطه متوجه آن می شوند. اما زمان های دیگر، هیجان ازدواج کردن یا برآوردن کردن نیاز همسرشان آنقدر زیاد است که به آن توجهی نمی کنند. در این شرایط، تفاوت میل جنسی تازمانیکه رابطه مدتی طول بکشد خود را نشان نمی دهد. گاهی اوقات دلایل آن برای هر دو طرف روشن است اما خیلی وقت ها هم دو طرف نمی دانند واقعاً علت این تفاوت چیست. یک چیز قطعی است، فشار آوردن بدون گفتگوی درست فقط مشکل را بدتر می کند چون این اضطراب همه میل جنسی فرد را به کلی از بین خواهد برد. و هرچه که این اختلافات بیشتر طول بکشد، ایجاد خشم، کینه، و افکار و احساسات منفی نسبت به همسرتان هم بیشتر خواهد شد. هرچه زودتر با همفکری و گفتگو و پیدا کردن راهکارهای مناسب سعی در برطرف کردن آن بکنید، حل آن راحت تر خواهد بود.

منبع : مردمان

گرداوری شده توسط پایگاه اطلاع رسانی تنظیم خانواده

حد و مرز رابطه جنسی در دوران عقد

 حد و مرز رابطه جنسی در دوران عقد

دوران عقد دورانی است که روابط عاطفی بین شما و همسرتان شکل می گیرد و به اوج خود می رسد. دراین دوران باهم انس می گیرید، یکدیگر را می شناسید و قلق های همدیگر را تا حدود زیادی پیدا می کنید. دوران عقد در واقع دورانی است که شما به لطف نزدیک تر شدنتان به همسر خود، شناختی از او به دست می آورید که شاید هیچ کس دیگر نتواند تا این حد او را بشناسد و این البته صرف نظر از لذتی است که از با هم بودن نصیب تان می شود.

در دوران عقد احساسات عاطفی شکل می گیرد و رابطه جنسی اگر کنترل شده و خفیف باشد می تواند به شکل گیری و ظهور این احساسات کمک زیادی کند. با این حال، رابطه جنسی تنها هدف ازدواج نیست و هیچ ازدواجی که تنها براساس این رابطه شکل بگیرد پایدار و استوار نمی ماند. اما واقعا سوال خیلی از دختر و پسرهای عقد کرده است است که حد این روابط کجاست؟ شما در دوران عقد می توانید مثل یک زوج واقعی با هم رابطه داشته باشید یا باید همچنان از همدیگر فاصله بگیرید؟

اگر قرار باشد پاسخ این سوال را در یک عبارت بگوییم، باید بگوییم هیچ کدام! رابطه جنسی در دوران عقد تعاریف خاص خودش را دارد. شما شرعا همسر هستید و اگر یک رابطه کامل با هم داشته باشید که حتی منجر به بارداری شود، باز هم شرعا و قانونا کسی نمی تواند به شما خرده بگیرد. اما آنچه در این میان شک و تردید به وجود می آورد، عرف است.

در مقابل عرف نباید جبهه گرفت. همیشه آن چیزی که از قدیم باب بوده اشتباه نیست. بلکه ملاحظات دوران است که بر اساس تجربه رعایت می شود. شما و همسرتان بعد از عقد شرعا زن و شوهر هستید اما زن و شوهری که زندگی مشترکتان را هنوز آغار نکرده اید و وابسته به پدر و مادرتان هستید. این یعنی شما باید برخی از چهارچوب های زندگی دوران تجرد را همچنان حفظ کنید.

این چهارچوب ها می گوید که شما باید در دوران عقد از فرصت محرمیت و نزدیک تر شدنتان برای شناخت بیشتر استفاده کنید. در این بین حد متوسطی از روابط نزدیک جسمی می تواند عاطفه میان شما را تقویت کند و شما را با روحیات هم بیشتر آشنا کند اما این حد، اگر نادیده گرفته شود و رابطه جنسی کاملی شکل گیرد، شما قدرت تصمیم گیری در آینده را از دست خواهید داد.

مشکل فقط تغییرات جسمی که برای شما اتفاق می افتد نیست؛ یک رابطه جنسی کامل، شما را پایبند یکدیگر می کند. احساس تعهد می آورد، وابسته می کند و باعث می شود در جایی که باید تفکر منطقی داشته باشید احساسی تصمیم بگیرید. چگونه؟شاید شما احساس کنید که همسر آینده تان دقیقا آن طور نیست که فکر می کردید و زندگی با او می تواند باعث بدبختی شما شود. در چنین شرایطی، رابطه جنسی شما را در فاز وابستگی عاطفی قرار می دهد و تصمیم گیری بر اساس منطق و جدایی برایتان دشوار می شود. به همین دلیل است که می گویند روابط جنسی کامل خود را به زمانی موکول کنید که باهم زندگی مشترک را آغاز کرده اید و به صورت مستقل جدا از پدر و مادر خود زندگی می کنید.

اما در مقابل قرار نیست شما از همسرتان دوری کنید و رابطه تان را با او در حد رابطه خواهر و برادری نگه دارید. حفظ رابطه شما، نیاز به نزدیک تر شدنتان دارد و این حاصل نمی شود، مگر وقتی که شما از چهارچوب های عرفی فاصله بگیرید و به یکدیگر عشق بورزید. بسیاری از مشکلات و اختلالاتی که در دوران عقد به وجود می آید ناشی از عدم آگاهی زوجین به برقراری روابط درست جنسی است.

گرداوری شده توسط پایگاه اطلاع رسانی تنظیم خانواده