مواردی که باعث آسیب پرده بکارت می شود

چگونه بکارت پاره میشود،پاره شدن پرده بکارت،پرده بکارت به طرق مختلف پاره می‌شود و تنها با رابطه‌ جنسی اتفاق نمی‌افتد، گرچه رابطه‌جنسی متداول‌ترین علت پاره شدن پرده بکارت آن است.دختران فعال با ورزش، دوچرخه‌سواری، رقص، پریدن و سایر فعالیت‌های فیزیکی بیشتر درمعرض کشیده شدن پرده بکارت و پاره شدن آن قرار دارند. وارد کردن تامپون نیز می‌تواند موجب کشیده شدن پرده بکارت شود. البته وارد کردن انگشت به داخل واژن با نیروی کافی نیز ممکن است باعث پاره شدن آن شود. 

پرده بکارت بافت نازک و غشاء مانندیست که مهبل (واژن) خود را پوشش می دهد. اگر این بافت هنوز دست نخورده باشددر اولین بار رابطه جنسی، آن موظف است در طول نفوذ به پاره. این پاره شدن پرده بکارت اغلب به خونریزی و همچنین درد منجر می شود.در اغلب موارد، پرده بکارت خونریزی در حین مقاربت برای اولین بار است دلیلی برای نگرانی نیست.

به غیر از پاره شدن پرده بکارت، در حین مقاربت جنسی، می تواند دلایل دیگری هم وجود داشته باشد. یکی پارگی کوچک اطراف واژن، برای مثال، می تواند یکی از دلایل باشد. حدود یک تا سه روز بعد از رابطه جنسی پارگی زخم میتواند التیام یابد. باید مراقب بود، سعی کنید با استفاده از روان کننده های سیلیکونی برای کاهش اصطکاک که شانس پارگی را کاهش دهد و در نتیجه جلوگیری از خونریزی بیشترشود. خونریزی در حین و یا پس از مقاربت می تواند نشانه برخی از عفونت جنسی (مقاربتی) که باعث التهاب یا التهاب اندام های تناسلی ست .خونریزی ناشی از STI، ممکن است در یک رابطه جنسی رخ دهد.

آیافقط بایک بار مقاربت پرده بکارت ممکن است از بین برود؟

بله ، از آنجا که پرده بکارت دقیقا در مدخل ورودی واژن قرار دارد، معمولا طی اولین مقاربت از بین می رود، حتی اگر مقاربت بطور کامل انجام نشده باشد. بافت لبان، مَلبان و کِلبان، معمولاً تا قبل از سن بلوغ بسیار نازک و لطیف است. بنابراین طبیعی است هرگونه کشش یا انبساطی که به این بافت وارد شود، به احتمال زیاد موجب آن می‌شود که پرده بکارت را کش داده، آنرا نازک و نازکتر کند و یا اصلاً آنرا، آنهم در نقاطی از آن، پاره نماید. از همین روست که بسیاری از دختران بالغ و نابالغ در اثر برخی حرکات فیزیکی نظیر ورزش، اسب سواری، دوچرخه سواری، استفاده از تامپون و یا استشها، پرده بکارت خود را یا بشدت نازک نموده و یا اصلاً به کلی از دست میدهند.

یک دختر ممکن است هرگز متوجه نشود که کی، کجا و تحت چه شرایطی بکارت خود را از دست داده است؛ چرا که ممکن است این حادثه کاملاً بدون خونریزی و یا درد اتفاق افتاده باشد. گاه نیز چنین است که «اِزاله بکارت» یک دختر در زمانی حادث شود که مطلقاً، به علّت جوانی و ناآگاهی وی نسبت به کارکرد اندام جنسی خود، ولو با مختصر خون و درد هم که باشد، توجهی از جانب او بدان حاصل نشده باشد.

بود و نبود یا صحیحتر بگیم زایل شدن نسبی یا کامل پرده بکارت به هیچ وجه دلیل بر این نمی‌شود که به بابهشت او دخول (Intercourse) شده است و یا نه. هیچ فردی نمی‌تواند صرفاً با تست و مشاهده فیزیکی، دریابد که آیا زن یا دختر با مردی یک نوع آمیزش و همخوابگی منجر به دخول داشته است. تنها 50% از زنان و دختران جوان در اثر دخول دچار خونریزی (آنهم ناچیز و برای بار اوّل) می‌شوند. بنابر این ملافه سفید آغشته به خون اصلاً هیچ ملاک قابل اعتمادی برای بکارت یک دختر یا زن جوان نمی‌باشد.

 پاره کردن پرده بکارت

شایان ذکر است که پرده بکارت برخی دیگر از زنان آنچنان کشسان است که حتی در صورت دخول آلت مرد به بابهشت آنها، آنهم به طور کامل و عمیق، نیز گسسته نمی‌شود و آنچنان کش می‌آید که گویی نقش یک کاندوم را ایفا می‌نماید! البته این‌حالت اخیر هنگامی رخ میدهد که زن یا دختر مذبور سالیان دراز قبل از امر دخول، بتدریج و با انگشت خود، آنهم با عمل استشها، پرده بکارت خود را نازک و کشسان کرده باشد.

بکارت قبل از آنکه یک پدیده ظاهری، گوشتی و خون آلود صرف و فیزیکی بوده باشد، اصولاً امری است مربوط به روانشناسی‌؛ و ارزشهای شخصی و اخلاقی یک زن . این نکته را هم بگویم که پرده بکارت همینطوری به صرف داخل کردن/شدن چیزی در آن زایل نمی‌شود؛ بلکه درست به اندازه بزرگی همان شیء داخل شده، احیاناً کش آمده نازک و یا زایل می‌شود؛ همین ‌و بس.

مثلاً اگر یک دختر تازه بالغ دو انگشتش را در بابهشت خود فرو برد، باز هم به احتمال زیاد در هنگام اولین همخوابگی وآمیزش بسادگی ممکن است دچاره زایل شدن هرچه بیشتر مابقی پرده بکارتش شده و چند قطره خونی از وی بچکد. برخی از زنان، آنهم پس از سالها همبستری با شوهرانشان و یا حتی مردانی چند، باز هم و در هر مورد به علت پایداری و ضخامت زیاد پرده بکارتشان، پی‌در‌پی در هر مورد از دخول، چند قطره‌ای خون به خود می‌بینند.

بزرگی قطر و قامت آلت مردان به علاوه مکانیک آمیزش آنها با زنان از یکدیگر متفاوت است؛ بنابراین ممکن است زنی در اثر دخول با یک مرد دچار خونریزی شود، اما با مردی دیگر نه. حتی حالاتیکه زن و مرد با یکدیگر همخوابگی می کنند، ممکن است در کش یافتن و یا ضایع شدن هر چه بیشتر "پرده بکارت" زن اثر داشته باشد. بطور کلی می‌توان گفت که این پرده به نحوی نسبتاً کامل، آنهم صرفاً در اکثر موارد به طور آماری و نه قطعی، پس از آنکه زن صاحب نخستین فرزندش شد، زایل می‌شود.

آیا سقوط از ارتفاع می تواند باعث پارگی پرده بکارت شود؟
خیر، سقوط از ارتفاع، بلند کردن جسم سنگین، کوهنوردی،و موارد مشابه به هیچ عنوان نمی تواتنند باعث پارگی پرده بکارت شوند.البته ممکن است در اثر سقوط یا انجام کارهای سنگین مقداری خونریزی از دستگاه تناسلی مشاهده شودکه در هیچکدام از مواردمربوط به پارگی پرده بکارت نیست فقط به خاطر فشار وارده بر رحم است مکانیسمی مشابه قاعدگی داردیعنی فشار به رحم باعث خونریزی یا لکه بینی در فرد می شود. تاکید می کنم پرده بکارت فقط و فقط در اثر ضربه مستقیم به آن یا مقاربت پارگی پیدا می کندو جز ضربه مستقیم هیچ مورد دیگری باعث پارگی آن نمی شود.

خون پرده بکارت چگونه است؟

گذشته از فقدان مادرزادی پرده بکارت در بعضی زنان، در صورتیکه زن در هنگام سکس، آرام و بدون تنش بوده، زمان کافی برای عشق ورزی داشته باشد، با طرف مقابل خود احساس راحتی کند و دهانه واژنش به اندازه کافی مرطوب باشد، آلت تناسلی مرد به نرمی وارد واژن او می شود و به این ترتیب در اولین ارتباط خونریزی نخواهد داشت.

اما اگر زن مضطرب باشد یا بترسد و پاهایش را جمع کند دهانه واژن تنگ خواهد شد و هنگام دخول خونریزی و درد خواهد داشت.

بعضی مردها ادعا می کنند که می توانند در حین سکس تشخیص بدهند زن قبلا سکس داشته یا نه، چنین نیست.

این مطالب را در مورد پرده بکارت بخوانید :

• چرا دختران پرده بکارت دارند

• تشخیص باکره بودن

• آشنایی با پرده بکارت ارتجاعی

• آشنایی با پرده بکارت حلقوی

• آشنایی با پرده بکارت تیغه ای

در قانون ایران چه مواردی مصداق خشونت علیه زنان است

مصادیق خشونت علیه زنان چه چیزهایی هستند؟

در بحث خشونت علیه زنان، دسته بندی‌های مختلفی وجود دارد. دسته اول خشونت‌های جسمی و فیزیکی است که انواع اقسام خشونت‌های فیزیکی را شامل می‌شود. دسته دوم خشونت جنسی است که از تجاوز گرفته تا مزاحمت جنسی و حتی ارسال عکس‌ها و فیلم‌های مستهجن برای یک زن را شامل می‌شود. دسته سوم خشونت روانی است، موضوعاتی مثل تحقیر، توهین، بی احترامی‌های مختلف و افترا و ...، دسته چهارم خشونت اقتصادی است. به این معنی که مال زن از او گرفته شود و مثلا پولی که به واسطه کار کردن به دست آورده از او گرفته شود یا نفقه از زن دریغ شود.

دسته بندی‌ها مختلفند. حتی موردی وجود دارد به اسم بی توجهی و غفلت و خیلی از زنان گلایه دارند که شوهرمان با ما رابطه جنسی ندارد و یا ما را در خانه ندیده می‌گیرد. ممکن است مرد همسرش را کتک نزند اما همین که همسرش را مورد بی توجهی و غفلت قرار می‌دهد، نوعی از خشونت است.

در حال حاضر و با توجه به اینکه لایحه صیانت، کرامت و تامین امنیت بانوان در برابر خشونت هنوز به مجلس نرسیده است، قانون فعلی چقدر در حمایت از زنان موثر بوده است و چه ضعف‌هایی دارد؟

قوانین فعلی مشخصا درباره بحث خشونت علیه زنان نیست؛ عمومات قانون مجازات این موضوع را مطرح کرده است که هرکس به دیگری آسیبی وارد کند باید مجازات شود یا دیه پرداخت کند. این هرکس می‌تواند از اعضای خانواده باشد، مرد علیه مرد باشد مرد علیه زن باشد یا هرکس دیگری؛ در واقع هیچ تفاوتی بین خشونت خانگی که علیه زنان یا خشونتی که برای زنان به واسطه جنسیتشان اتفاق می‌افتد، با بقیه انواع خشونت وجود نداشته و قانون فعلی هیچ رویکردی در این باره ندارد.

شرایط خاص زنان در جامعه و نگاه خاصی که به آنها، خصوصا درباره بحث خشونت خانگی به عنوان جنس دوم وجود دارد، دلیلی است که ما اصرار می‌کنیم در این باره قانون خاص وجود داشته باشد و اینکه وقتی شخصی از اقوام درجه یک، یک زن مثل همسر، پدر، برادر و... خشونتی را به زنی اعمال می‌کند، قانونگذار باید با آنها سخت‌گیرانه‌تر برخورد کند. چون خانه محل امن و امان است؛ و قانون باید با کسی که دراین فضای امن خشونتی وارد می‌کند، سختگیرانه‌تر از غریبه‌ها یا بقیه انواع خشونت برخورد کند.

نوع مجازات‌ها و نوع حمایتی که قانون از فرد بزه دیده می‌کند یا مجازاتی که برای فرد بزهکار در نظر می‌گیرد، مشخص شود و با شرایطی که در آن این اتفاق افتاده است متناسب باشد. بعضا حتی ممکن است یک مرد با دوره‌های آموزشی و مددکاری از این رفتار خشونت ورزانه دست بکشد و نیازی به زندان رفتن یا پرداخت دیه نداشته باشد؛ چون اگر بخواهیم خیلی زیاد روی مجازات مانور بدهیم ممکن است بسیاری از زن‌ها شرایط معیشتی و اقتصادی مناسبی نداشته باشند که بخواهند از شوهرشان شکایت کنند و اگر شوهرشان به زندان برود، عملا آن زن درزندگی روزمره‌اش دچار مشکل خواهد شد؛ به همین دلیل خیلی از زنها عطای شکایت کردن را به لقای آن می‌بخشند.نگاه قانون، نگاهی مجازات محور است و به همین دلیل بخش‌هایی از آن کارایی ندارد.

چند سال است که در زمینه منع خشونت علیه زنان، بیشتر صحبت می‌شود، این گفتمان چه تاثیری در میزان خشونت علیه زنان داشته است؟

در این زمینه آماری وجود ندارد تا بتوان گفت کمتر شده یا زیادتر اما موضوع اصلی این است که زن‌ها آگاه‌تر شده اند. حداقل اگر کتک می‌خورند، فکر نمی‌کنند که این طبیعت مرد است و مرد باید خودش را خالی کند و می‌داند که اسمش خشونت است؛ یا اگر مردی به هردلیلی، برای خنده یا هرچیز دیگر، در خیابان به زنی متلکی می‌گوید، می‌فهمد که این خشونت است و دیگر نامش را اینکه این طبیعت من است، نمی‌گذارد. آگاهی خیلی بیشتر شده است اما آماری وجود ندارد.

در چه صورتی خشونت‌های خانگی منجر به حبس می‌شود؟

ما در حال حاضر قانونی که مشخصا درباره خشونت‌های خانگی باشد، نداریم. اما به هرحال اگر خشونت منجر به آسیب جسمی شود، می‌تواند منجر به حبس شود. مثل حالتی که این آسیب با هر فرد دیگری اتفاق بیافتد و تفاوتی ندارد، آشنا باشد و اعضای خانواده یا غریبه. اگر کسی به فرد دیگری آسیبی وارد کند که قابل جبران نباشد یا شرایط خاصی داشته باشد، احتمال اینکه منجر به حبس شود وجود دارد. نگاه قانون گذار کلی است و یکی از دلایل اصلی که ما اصرار داریم که این قانون تصویب شود، همین است.

در چه مواردی زنان حق و حقوق قانونی دارند ولی نسبت به آن آگاهی نیستند؟

الان شرایط طوری شده است که زنان به نسبت قبل مطلع‌تر هستند اما به طور مثال مساله جهیزیه از نظر قانون نفقه محسوب شده و برعهده مرد است اما عرف می‌گوید که خانواده دختر باید آن را تهیه کنند.

به نظر شما ضعف در قانون در بروز خشونت علیه زنان مشکلی جدی‌تر است یا فرهنگ و عرف جامعه؟

به نظر من هردو می‌توانند روی هم تاثیر بگذارند و مثل بحث مرغ و تخم مرغ است. یعنی نمی‌توان گفت اگر قانون را تغییر بدهیم، حتما فرهنگ تغییر می‌کند یا برعکس. بعضی جاها هرکدام از اینها ممکن است ابتدا به ساکن موثر باشد اما نظر شخصی من این است که اگر ما باید قانونی داشته باشیم که آن قانون حتما و بدون استثنا اجرا شود و مقام ناظری هم روی اجرای این قانون نظارت کند، می‌تواند روی فرهنگ هم تاثیر گذار باشد.

به طور مثال یکی از مواردی که به عنوان خشونت علیه زنان مطرح می‌شود بحث ختنه دختران است. ناقص سازی اندام جنسی را قانون گذار از قبل به عنوان مجازات در نظر گرفته است اما مسئله ای که وجود دارد این است که ختنه زنان همان عمل ناقص سازی جنسی است اما قانون اسم ختنه زنان را نیاورده است و در عرف بخش‌هایی از جامعه وجود داشته و به دلایل مختلف عشیره ای و قبیله ای، اجرا می‌شود. قانون‌گذار هم می‌گوید من نمی‌توانم جلوی این عرف بایستم. در بعضی موارد ما قانون داریم ولی چون اجرا نمی‌شود هنوز علیه زنان خشونت اعمال می‌شود.

لایحه جدید چقدر توانسته به این دسته‌های خشونت پاسخگو باشد؟

متن آخری که قوه قضاییه ارائه داد، تقریبا هیچ کدام از موارد خشونت جنسی در آن وجود نداشت در حالیکه در متون قبلی و متنی که معاونت زنان تهیه کرده بود و متنی که ابتدای امر تهیه شده بود، اشاره واضحی به این موضوع داشت.

قانون نگاه جنسیتی را به زن به واسطه جنسیتش ندارد یا این نگاه که به واسطه اعضای خانواده و نزدیکانش این خشونت به او وارد شده است اما در مجموع تصویب این لایحه برای شروع خوب است. به هرحال داشتن قانون حتی قانونی ناقص، از نداشتن قانون بهتر است ومی‌توان بعدتر و به مرور زمان و وقتی قانون در حال اجراست، ضعف‌های آن را مشخص کرد و برای جبران این نقص‌ها تلاش کرد.

بیشتر بخوانید: آشنایی با حقوق زنان

بیشتر بخوانید: افزایش خشونت علیه مردان

منبع: خبرآنلاین