داروهای موثر در ناتوانی جنسی

داروها عامل 25 درصد از ناتوانی‌های جنسی هستند

در خبرها آمده بود که 25 تا 40 در صد از مردان بالای 40 سال به ناتوانی جنسی دچارند.

از طرفی در آمارها خواندیم که بین 40 تا 75 درصد از مردم به صورت خوددرمانی از انواع داروها استفاده می‌کنند. این در حالی است که بسیاری از داروها ممکن است موجب بروز ناتوانی جنسی شوند و این موضوع در 25 درصد از افرادی که به درمانگاه‌های ناتوانی جنسی مراجعه می‌کنند، مشاهده می‌شود.

در این صورت، وقت و هزینه زیادی صرف درمان آن می‌شود، در حالی که علت آن ساده و مشخص است.

آقای دکتر محمدرضا صفری‌نژاد، مشاور کلینیک سلامت خانواده و ناتوانی جنسی دانشگاه شاهد درباره داروها عامل بروز ناتوانی جنسی در مردان توضیح می دهند:
آقای دکتر، چرا برخی داروها موجب بروز ناتوانی جنسی می‌شوند؟

سوال خوبی است. ببینید، بسیاری از مواد دارویی سبب اختلال نعوظ، کاهش میل جنسی و اختلال انزال می‌شوند، هر چند مکانیسم آن در بسیاری از موارد ناشناخته است و مطالعات کنترل شده کمی در این زمینه انجام شده است. ناقل‌های شیمیایی اعصاب مرکزی شامل هیدروکسی تریپتامین، نورآدرنالین و دوپامین در عملکرد جنسی دخالت دارند و ممکن است با داروهای آنتی‌سایکوتیک یا ضد روانپریشی و ضد افسردگی و داروهایی که از طریق اعصاب مرکزی یعنی مغز موجب کاهش فشارخون می‌شوند، تداخل کنند و عملکرد جنسی مردان را مختل کنند.
از داروهایی که ضدهورمون مردانه است برای ما بگویید. چه داروهایی از این گروه موجب ناتوانی جنسی می‌شود؟

سایمتیدین از جمله داروهایی است که ضد گیرنده‌های هیستامینی h2 است و موجب کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ می‌شود. به نظر می‌رسد علت این عارضه ناشی از عملکرد ضد هورمون جنسی مردانه این دارو و افزایش پرولاکتین خون است. داروهای دیگری که موجب اختلال نعوظ می‌شوند، استروژن‌ها و داروهای با اثر ضد هورمون جنسی مردانه مانند کتوکونازول و سیپروترون استات است.
آیا داروهای ضد فشارخون می توانند موجب ناتوانی جنسی ‌شود یا خیر؟

بله، داروهایی که برای درمان بیماران مبتلا به پرفشاری خون به کار می‌رود، کم و بیش بیماران را به اختلالات نعوظ دچار می‌کند. داروهایی مانند متیل‌دوپا و کلونیدین از طریق تاثیر بر هیپوتالاموس 10 تا 25 درصد مردان، سبب اختلال نعوظ آنان می‌شود. رزرپین موجب کاهش ذخیره کاتکولامین‌ها مانند دوپامین و آدرنالین و 5 هیدروکسی تریپتوفان و در نتیجه اختلال نعوظ می‌شود. همچنین رزرپین از طریق ایجاد افسردگی نیز سبب ناتوانی جنسی و اختلال انزال می‌شود. داروهای ضد پر فشاری خون در برخی موارد از طریق تاثیر روی عضلات صاف سبب اختلال نعوظ می‌شود. داروهای بلوک‌کننده‌های کانال‌های کلسیم یکی از این گروه داروها است. داروهایی مانند فنوکسی بنزامین و فنتولامین نیز موجب ناتوانی جنسی و اختلال انزال (انزال به داخل مثانه) می‌شود. داروهای مهارکننده گیرنده‌های بتا آدرنرژیک مانند پروپرانولول و آتنولول بیشتر از طریق تاثیر محیطی، موجب اختلال نعوظ می‌شوند.
داروهای مدر (ادرار آور) هم از گروه داروهای کنترل‌کننده فشارخون هستند. آیا این دسته دارویی هم موجب بروز ناتوانی جنسی آقایان می‌شود؟

داروهای مدر کمترین عارضه را از نظر ایجاد اختلالات جنسی در میان داروهای ضد پرفشاری خون دارند. از مدرهای تیازیدی مانند هیدروکلروتیازید به‌عنوان داروهای کنترل‌کننده فشارخون که سبب اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی می‌شود، می‌توان نام برد. مدرهای کاهش‌دهنده دفع ادراری پتاسیم مانند اسپیرینولاکتون حداکثر در 30 درصد مردان، اختلال نعوظ ایجاد می‌کند. این داروها می‌توانند سبب کاهش میل جنسی شده و موجب بزرگ شدن پستان‌ها و درد در آنها شوند. در برخی مطالعات 31 درصد از افرادی که برای درمان افزایش فشارخون، فقط از مدرها استفاده می‌کردند، دچار ناتوانی جنسی شده‌اند.
دارو

داروهای موثر بر عروق چطور؟

اگر بخواهم درباره این داروها بگویم، باید به داروهای مهارکننده گیرنده‌های بتا یا بتابلوکرها اشاره می‌کنم. از این گروه، پروپرانولول، قوی‌ترین دارویی است که در مقایسه با هم گروه‌های خود مانند آتنولول، پیندولول و متوپرولول بیشتر موجب ناتوانی جنسی می‌شود. این دارو در 15 درصد از موارد ممکن است سبب اختلال نعوظ شود. بلوک‌کننده‌های گیرنده‌های آلفا نظیر دوکسازوسین ممکن است با تاثیر بر اعصاب سمپاتیک، موجب بهبود نعوظ شوند. مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین مانند کاپتوپریل و انالاپریل بر نعوظ تاثیر ندارند.
داروهای آرام بخش هم ممکن است موجب بروز ناتوانی جنسی شوند؟

بله، داروهای آرام بخش می‌توانند سبب ناتوانی جنسی و کاهش میل جنسی و اختلال انزال شوند که این عارضه ناشی از آثار تسکینی، افزایش پرولاکتین و تاثیر روی دستگاه عصبی خودکار و اعصاب مرکزی است. همه داروهای ضد افسردگی به درجات گوناگون سبب ناتوانی جنسی، کاهش میل جنسی و تاخیر در ارگاسم یا اوج عمل جنسی یا از بین رفتن آن می‌شوند. بنزودیازپین‌ها مانند دیازپام، اکسازپام، لورازپام و کلردیازپوکساید و همچنین مپروبامات که از گروه داروهای کاربامات و ضد اضطراب است، سبب کاهش میل جنسی و همچنین سبب ناتوانی جنسی می‌شوند.
داروهای پایین آورنده چربی هم موجب ناتوانی جنسی می‌شوند؟

بله، به ویژه کلوفیبرات از جمله داروهایی است که برای درمان افزایش چربی خون مصرف می‌شود که در 14 درصد از افراد موجب ناتوانی جنسی شده است.
و نکته آخر؟

نکته مهمی که باید یادآوری کنم این است که در میان افرادی که به علت بیماری‌های قلبی‌عروقی از داروهای مربوطه استفاده می‌کنند، آشنایی آنان با عارضه ناتوانی جنسی ناشی از این داروها موضوع شایعی است و حتی در برخی از این موارد، افراد برای برگشت توانایی جنسی خود، دارو را کنار می‌گذارند. تعداد زیادی از داروها می‌توانند در پی عوارض نا خواسته آنها سبب اختلال نعوظ شوند، به طوری که ممکن است تا 25 درصد از علل ناتوانی جنسی در افرادی که به کلینیک‌های ناتوانی جنسی مراجعه می‌کنند، دارویی باشد.

منبع: ایران سلامت

ترشحات آلت‌ تناسلی چیست

ترشحات آلت‌تناسلی چیست؟

ترشحات آلت‌تناسلی به از دست رفتن غیرطبیعی مایعی از مجرای ادرار در نوک آلت‌تناسلی گفته می‌شود که نه ادرار است و نه مایع منی.این نشانه یک بیماری مقاربتی است و نیاز به تشخیص دقیق و درمان دارد که معمولاً توسط متخصصین در یک کلینیک تخصصی انجام می‌گیرد.

چه نشانه‌هایی دارد؟
این ترشحات از نظر مقدار از خیلی کم تا شدید و از نظر رنگ از شفاف تا زرد یا سبز در تغییر است. زمان آن هم از فقط صبح‌ها تا در طول روز متفاوت است.

این ترشحات معمولاً با علائم دیگری مثل موارد زیر همراه است:
• سوزش در زمان دفع ادرار
• نیاز مداوم به دفع ادرار
• نیاز مبرم به ادرار کردن در شب
• ایجاد جوش در ناحیه تناسلی که می‌تواند دردناک و خارش‌آور باشد
• تورم غدد لنفی در ناحیه کشاله ران

علت ایجاد این ترشحات چیست؟
علل متداول این ترشحات عبارتند از:
- اورتریت گنوکوکی 
- اورتریت غیرگنوکوکی یا غیرخاص

اورتریت گنوکوکی (سوزاک):
سوزاک توسط نایسریا گنوره ایجاد می‌شود.
دوره نهفتگی: معمولاً دو تا پنج روز از عفونت تا پدیدار شدن علائم طول می‌کشد. بدون درمان، علائم ترشحات اورتریت و چرک‌دار طی دو هفته به اوج خود می‌رسد.
علائم: ترشحات در ۹۵ درصد از مردان اتفاق می‌افتد و در ۷۵ درصد موارد چرک‌دار، در ۲۵ درصد موارد سفید و  تیره و در ۵ درصد شفاف هستند. ادرار جدید می‌تواند باعث شود ترشحات کمتر چرک‌دار به نظر برسند. وقتی عفونت شروع به حل شدن می‌کند، ترشحات از چرک‌دار به مخاطی شکل تغییر می‌کند.

انتقال: از طریق رابطه‌جنسی، ازجمله رابطه‌جنسی دهانی، منتقل می‌شود. بدون درمان، این عفونت ممکن است تا ماه‌ها باقی بماند.
مشکلات: ندرتاً ممکن است از مجرای ادرار تا اپیدیدیم (لوله ذخیره اسپرم که به بیضه‌ها متصل است) پخش شود و موجب ناباروری گردد. وقتی عفونت از طریق رابطه‌جنسی از مقعد منتقل شده باشد، عفونت مقعد متداول خواهد بود. عفونت جریان خون در کمتر از یک درصد بیماران اتفاق می‌افتد و موجب آرتروز زانو، مچ و دست‌ها درکنار تب، لرز و ضایعات پوستی، معمولاً کورک و جوش چرکی روی دست و پا، می‌شود.

اورتریت غیرگنوکوکی یا غیرخاص (NSU):
NSU متداول‌ترین شکل ترشحات آلت‌تناسلی است که سالانه تعداد زیادی از افراد را در سراسر جهان مبتلا می‌کند.تعداد مبتلایان طی سه سال گذشته حتی بیشتر شده است. مردان بین ۲۰ تا ۳۵ سال بیشتری مبتلایان به این مشکل هستند.

ارگانیسم‌های متفاوتی می‌توانند موجب بروز این سندرم شوند:
-کلامیدیا تراکوماتیس (۲۵ تا ۶۰ درصد)
-ژنیتالیوم مایکوپلاسما (تا ۲۵ درصد)
-اوره‌آپلاسما اوره (۱۵ تا ۲۵ درصد)
-تریکوموناس واژینالیس (۱۷ درصد)
-تبخال تناسلی (به ندرت)

آزمایشات مشخصی برای تشخیص همه این عفونت‌ها وجود ندارد، ازاینرو علت NSU ممکن است مشخص نشود.در برخی بیماران، هیچ رابطه‌جنسی اتفاق نیفتاده است و علت بروز علائم موادشوینده و صابون‌ها هستند. اما هیچ شواهد مشخصی برای تایید این تئوری وجود ندارد.

تشخیص چطور انجام می‌شود؟
ترشحات آلت‌تناسلی با پیدا کردن گلوبول‌های سفید خون در سواب مجرای ادرار یا نمونه ادرار ناشتا تشخیص داده می‌شوند.ارگانیسم عفونی ممکن است با این نمونه‌ها مشخص شود.در بهترین حالت، بیمار باید در یک کلینیک مخصوص بیماری‌های مقاربتی برای آزمایش نمونه مورد معاینه قرار گیرد زیرا انتقال نمونه به آزمایشگاه بیمارستان می‌تواند موجب تشخیص اشتباه شود.رنگ و مداومت ترشح هیچ کمکی به تشخیص NSU از سوزاک نمی‌کند.

اورتریت گنوکوکی یا سوزاک در ۹۸ درصد از مردان با آزمایشات میکروسکوپی ترشحاتی که از سواب مجرای ادرار گرفته می‌شود، تشخیص داده می‌شود.سایر عفونت‌ها تشخیص دشوارتری دارند. بین ۶ تا ۱۱ درصد از مردانی که فعالیت‌جنسی دارند، درمجرای ادرار خود حامل کلامیدیا هستند بدون اینکه هیچ علائمی داشته باشند.

روی کار آمدن آزمایشات دقیق‌تر مثل واکنش زنجیره‌ای پلیمراز و واکنش زنجیره‌ای لیگاز، تشخیص دقیق‌تری را به‌ویژه در بیمارانی که هیچ علائمی ندارند، مخصوصاً اگر رابطه‌جنسی با زنانی که بیماری آنها تایید شده باشد داشته‌ باشند، میسر می‌سازند. اما به طور معمول این آزمایشات در کلینیک‌های بیماری‌های مقاربتی انجام نمی‌شود.

ترشحات آلت‌تناسلی چطور درمان می‌شود؟
اورتریت گنوکوکی
یکی از چندین نوع آنتی‌بیوتیک به صورت دوز تکی داده می‌شود:
- سفتریاکسون ۲۵۰ میلیگرم  با تزریق عضلانی
- سفیکسیم ۴۰۰ میلیگرم  خوراکی
- سیپروفلوکساسین ۵۰۰ میلیگرم خوراکی
- اوفلوکساسین ۴۰۰ میلیگرم خوراکی
علاوه بر این، دوکسی‌سیسلین ۱۰۰ میلی گرم  دوبار در روز به مدت یک هفته نیز معمولاً درصورت وجود کلامیدیا تجویز می‌شود. شریک‌جنسی نیز درمان یکسانی دریافت خواهد کرد.

NSU
درمان معمولی آنتی‌بیوتیک شامل دوکسی‌سیسلین ۱۰۰ میلی گرم دوبار در روز به مدت یک هفته یا دوز تکی آزیترومیسین ۱ گرم  درصورتیکه عفونت به علت کلامیدیا باشد.شریک‌جنسی نیز باید درمان مشابهی دریافت کند. بیماران بخاطر خطر جدی ابتلا دوباره به عفونت به علت رعایت نکردن درمان توسط شریک‌جنسی، می‌بایست بعد از دو هفته مورد معاینه مجدد قرار گیرند.

بررسی روابط
لازم است ارتباط جنسی مردان مبتلا به اورتریت گنوکوکی و NSU، ترجیحاً در کلینیک تخصصی بیماری‌های مقاربتی تشخیص داده شده و درمان شود. بدون درمان رابطه‌جنسی، احتمال ابتلای دوباره و شکست درمان بسیار زیاد خواهد بود.شریک‌چنسی باردار یا کسی که احتمال بارداری او می‌رود، نباید از آنتی‌بیوتیک‌های اریترومیسین یا تتراسیسلین (ازجمله دوکسی‌سیسلین) استفاده کنند.
درمان متداول برای NSU در ۲۵ درصد از موارد با شکست روبه‌رو می‌شود. دوره‌های طولانی‌تر آنتی‌بیوتیک هم فایده‌بخش نبوده‌اند و معمولاً فرد دچار عفونت‌ دوباره از شریک‌جنسی درمان‌نشده می‌شود. خیلی مهم است که درک کنید ابتلای دوباره NSU می‌تواند موجب فشار روحی‌-روانی بسیار شدید بر روی افراد و روابط شود و خیلی مهم است که هر دو طرف رابطه درک کاملی از طبیعت این مشکل و بیماری داشته باشند.
منبع:سایت مردمان