جایگاه فاعل-مفعولی زن و مرد دررابطه جنسی

جایگاه فاعل-مفعولی زن و مرد در ارتباط جنسی

جایگاه فاعل-مفعولی زن و مرد در ارتباط جنسی

آنچه مابین ما پذیرفته شده و قدمتش شاید به اندازه تاریخ طبیعی روابط جنسی باشد پذیرفتگی جایگاه فاعلیت جنسی برای مردان و پذیرفتگی جایگاه مفعولیت جنسی برای زنان حین رابطه جنسی است.

در مباحث روانشناسی و تقسیم بندی های پیرامون جهت گیری های جنسی، زمانی که به طبقه بندی همجنس گرایان میپردازیم. سه طبقه را مد نظر قرار می دهیم.

فاعل

مفعول

فاعل/مفعول که هر دو جایگاه برایش لحاظ می شود.

----------------------

آنچه به نظر می رسد در ایجاد این نقطه نظر چه در همجنس گرایی و چه در طبقه بندی روابط جنسی دگرجنس گرایان مورد توجه قرار گرفته ((مرحله دخول جنسی)) در رابطه جنسی بوده است.همیشه تصور و خیال پردازی های ما حول رابطه جنسی پیرامون محور ((دخول جنسی)) می گردد.

در هر علم و در هر چیزی که اصولا بشر در آن  پیشرفت میکند، آن چیز و آن علم روز به روز از حالت اجمالی خود به حالت مبسوط و تفصیلی آن می رسد. و پیرامون این پیشرفت و این مبسوط شدن، ((طبقه بندی)) شکل میگیرد. یعنی اصلا جایی به نظر می رسد گاهی علم چیزی جز ((طبقه بندی کردن اجزای مبسوط آن پدیده)) نیست. رابطه جنسی هم ماهیتی است و واقعیتی در زندگی ما و هر چه از ابتدای تاریخ گذشته است، حالت اجمالی اش بیشتر به مبسوطی رسیده. طریقه های مختلفی پیدا کرده.و حالت های مختلفی به خود گرفته است.

امّا به نظر می رسد علیرغم قائل شدن جایگاه ((فاعلیت/مفعولیّت جنسی)) خیلی به طبقه بندی های امروزی در رابطه جنسی توجه نشده است.

رابطه جنسی تنها رابطه دخولی نیست.پنداره ی ماهیتی از رابطه ی جنسی همه ی افراد راجع به این موضوع هم دیگر محدود به این حالت نیست.ممکن است نقطه ی ایده آل جنسیجایگاه همان رابطه دخولی باشد(که عمدتا هست) امّا اجزای دیگری هم به ارتباطات واقعی جنسی و تخیلات جنسی انسانهای امروزی اضافه شده است.

رابطه جنسی مقعدی و به خصوص رابطه جنسی دهانی امروزه حداقل جزو تخیلات هر مردی به حساب می آید، حتّی اگر قسمت اصلی رابطه اش را محدود به رابطه جنسی مهبلی بکند. امّا نکته این است که قرار نیست در رابطه جنسی تنها یک قسمت آن دیده شود. حال که آموزش مباحث جنسی گسترده شده و اهمیّت بسیاری مسائل مثل ((لمس جنسی)) ((رابطه دهانی)) و بسیاری مسائل دیگری که در رابطه جنسی امروزی مهم به شمار می آید، نباید نگاهمان به این ارتباط را محدود به قسمتی خاص از آن بکنیم.

پس رابطه جنسی محدود به رابطه دخولی نیست...

این یک مطلب که گفته شد.

-------------------

دهندگی جنسی و گیرندگی جنسی

((الف-1))

اصولا قاعده ای که به طور خلاصه در مورد مردان و زنان در رابطه جنسی و کلا مباحث جنسی وجود دارد بحث ((دهندگی جنسیِ)) آقایان و ((گیرندگی جنسیِ)) خانمهاست. یعنی اگر مرد با نگاه به چهره و اندام یک زن قرار است تحریک شود، تحریک زن در آن قسمت که مربوط به ((نگاه)) است، معطوف به ((نگاه شدنِ جنسی)) است و نه ((نگاه کردن جنسی)) و این موردی است که آقایان معمولا از آن غافلند، از اینکه یکی از راههای تحریک همسرجایگاه نگاه جنسی کردن و نگاه ((هیز)) کردن به خانمجایگاه است.

زنان نقاط متفاوتی از نظر ((گیرندگی جنسی)) دارند که بواسطه دو نوع تحریک یعنی ((تحریک لامسه)) ای و ((تحریک دهانی)) که روی این نقاط انجام می شود، برانگیختگی جنسی در آنها را ایجاد می کند.این نقاط عمدتا شامل، سینه ها، باسن، خود واژن و برخی نقاط دیگر است.

حال حین رابطه ای که مرد دارد نقاط حساس و گیرنده گی جنسی همسرش را بواسطه ی دست و یا دهان تحریک لامسه ای و یا جنسی میکند در اینجا جایگاه و نسبت فاعلیت/مفعولیّت جنسی مرد و زن چیست؟

روشن است که مرد جایگاه فاعلی و زن جایگاه مفعولی دارد.

علیرغم نقاط مختلف حساسِ جنسی زنان، نقطه حساس جنسی مردان متمرکز بر یک نقطه یعنی آلت تناسلی جایگاه می باشد. آلت تناسلی مرد مثل همان نقاطی که در زنان گفته شد هم از طریق تحریک لامسه ای و هم از طریق تحریک دهانی تحریک می شود. حالا در زمانی که مرد نشسته و زن در حال تحریک لمسی-دهانی آلت مردانه است فاعلیت/مفعولیت جنسی چگونه است؟

درست مثل مثال قبل میگوییم که زن در جایگاه فاعلی و مرد در جایگاه مفعولی است.

درست است که در کل اگر در نظر بگیریم به خاطربیشتر بودن نقاط جنسی زنان نسبت به تک-نقطه ای بودن ناحیه تحریک مردان، اگر قرار باشد که مرد و زن همه ی رفتار ها و فعالیّت های جنسی را برای یکدیگر انجام دهند، در مجموع از نظر کمّی مفعولیت زن بیشتر است. امّا قرار نیست نسبت به این موضوع کمّی نگاه شود، حتّی وجود یک مورد که طی آن زن نقش فاعلی داشته باشد،از این اشتباه تاریخی در مورد قائل دانستن همیشگی نقش مفعولی برای زن میتوان خارج شد.

کاملا نسبی است و بنا به موقعیت و کاری که حین رابطه جنسی انجام می شود مرد و زن نقش فاعلی/مفعولی خود را با یکدیگر عوض می کنند.

و این مطلبی دیگر که گفته شد...

----------------------

نقش حالت های جنسی در جایگاه فاعلی و مفعولی

((الف-2))

بحث دیگر حالت های مختلف رابطه جنسی(پوزیشن های مختلف جنسی) است...که تامل در آن نگاه دیگری از جایگاه مفعول/فاعلی به ما می دهد.

در حالتی که مرد دراز کشیده و یا نشسته، و زن کنترل دخول جنسی را بر عهده دارد، عملا مرد بی حرکت است و زن است که دارد نقش فاعلی را بر عهده میگیرد. پس در همان دخول جنسی هم میتوان نقش فاعلی را زن انجام دهد، و لزوما همیشه مرد فاعل در دخول جنسی نیست.

در بحث همجنسگرایی دو مرد فاعل/مفعول هم این مسئله در مورد دخول جنسی حکم میکند.یعنی حرکت دخولی(که از روی فاعل به مفعول انجام می شود) را مرد مفعول می تواند در پوزیشن و حالت جنسی خاصی بدست بگیرد.میتوان گفت که مرد مفعول، در این حالت فاعل است.

-----------------------

((الف-3))

غیر از زمانی که یکی از شرکای جنسی فاعل و شریک دیگر مفعول باشد بایستی طبقه بندی دیگری را هم انجام دهیم و آن حالتی است که هر دو شخص حین رابطه دخولی دارند حرکت  و فعلی و انفعالی انجام می دهند یعنی عملا هر دو فاعلند.

و طبقه دیگری که وقتی مرد و زن هر دو شروع به لمس یکدیگر میکنند، هر کدام نسبت به لمس کردن نقش فاعلی و نسبت به لمس شدن توسط شریک جنسی نقش مفعولی دارند.

------------------

فراموش کردن نقش های فاعلی و مفعولی در رابطه جنسی

((ب))

جدای از بحث فاعل و مفعولی بودن زن و مرد نکته ای دیگر در ارتباط جنسی است که توجه به آن ضروری به نظر می رسد.

مرد و زن برای رابطه ی لذّت بخش بیشتر میبایست نقش های سنتی فاعل و مفعول را فراموش کنند.برای رسیدن به این مهم رعایت دو چیز لازم است.

یکی اهمیّت دادن به جایگاهی که معمولا درگیر آن نیستند:یعنی جایگاه مفعولی برای مرد و جایگاه فاعلی برای زن.

فاعل در غیر از بحث دخول جنسی، ممکن است از طریق لامسه و یا دهان(انجام  لمس و تحریک با دهان)، خودش هم به نوعی لذت ببرد ولی لذتش اصلا قابل مقایسه با لذت کسی که تحریک روی او انجام میشود نیست. در واقع لذّت فاعل بیشتر ((لذّت بردن است، از لذّتی که شریک جنسی اش می برد)). و زنانی که معمولا به ارگاسم نمی رسند امّا رضایت جنسی پایینی هم ندارند یکی از دلایلش همین است که از اینکه مردجایگاه میتواند بواسطه آنها ارضا شود لذّت می برند.زن و مرد باید از صرف قالب های پیشین رابطه جنسی خود خارج شوند. مرد باید به زن اجازه دهد و به او یاد دهد که چگونه به تحریک آلت تناسلیش(مرد) بپردازد، و زن امتحان کند که گاهی او کنترل رابطه دست بگیرد، در پوزیشن هایی که مرد بی حرکت میماند قرار بگیرد و خودش دخول را انجام دهد.

زنی که حتّی مرد به خوبی ارضایش میکند یاد گرفته که از تحریک شدن خودش لذّت ببرد، زن باید یاد بگیرد که چگونه مرد را تحریک لامسه ای و دهانی کند و لذّتی  جدید را درک کند که حاصل لذّت همسرش از انجام آن کار است و همین موضوع در مورد مردان هم صدق میکند.

((ج))

و اصولا تنها جایی که فاعل بودن به خودی خود لذّت دارد، خود دخول جنسی است. چون بقیه ی فاعلیت ها اغلب در جهت ارضا شریک جنسی و تحریک او قرار میگیرد.

و اصولا تنها جایی که ما لذّت کامل هم مفعول و فاعل را باهم داریم در همان خود دخول جنسی است.

------------

فعال بودن زن و مرد در رابطه جنسی

((د))

و نکته آخر در رابطه جنسی و بحث فاعلی/مفعولی این است که مرد و زن باید بدانند که چه در حالت فاعلی و چه در حالت مفعولی ویژگی ای که باید همواره داشته باشند فعّال بودن است.مفعول کارش صرفا لذّت بردن نیست. گفتیم که شریک جنسی از اینکه میتواند همسرش را تحریک کند لذّت می برد و یک چیزی که میتواند فاعل را حین تحریک همسرش تحریک کند دیدن عینی این لذّت بردن است. برای همین صداهایی که شرکای جنسی از خود در حال ارتباط جنسی و در زمان تحریکجایگاه خارج می کنند روی تحریک فاعِل، تاثیر گذار است.چه تحریک مرد و چه تحریک زن.چه مرد فاعل باشد و چه زن فاعل.

و مفعول برای اینکه لذّتِ لذّت بردن از لذّتِ خویش را بهتر انجام دهد باید به همسرش یاد دهد که انتظار دارد چه کارهایی برای او انجام دهد.(تا خودش لذّت بیشتری ببرد و بواسطه ی او فاعل از لذّتِ بیشتر مفعول، لذّت بیشتری ببرد)

مفعول بودن نشستن و هیچ کاری نکردن نیست. مفعول بودن خوابیدن و شاهد دخول بودن و حتّی لذّت صرف بردن از آن نیست.مفعول بودن یک جایگاه ((سلبی)) که نبودِ فعّال بودن است نیست، جنبه ی ((ایجابی)) دارد و ایجابش در ((فعّال)) بودنش است.

فاعل و مفعول باید هر دو فعّال باشند.

--------

و باید در نظر داشت که:

 نقطه ایده آل جنسی نه فاعل بودن مرد است و نه مفعول بودن زن...

 نقطه ایده آل جنسی  نه مفعول بودن مرد است و نه فاعل بودن زن...

 نقطه ایده آل جنسی فعّال بودن مرد و زن است.فعّال بودنجایگاه. فعّال بودنی که هم خود را میتواند در ((فاعلیّت)) نجایگاه دهد و هم در ((مفعولّیت)).

فعّال بودنی در مقابل ((انفعالی)) بودن...

نویسندگان :محمّد کاظم نجفی - الهام اعظمیان / جهت نشراختصاصی در پایگاه اطلاع رسانی تنظیم خانواده

الگوهای متفاوت تحریک جنسیتی
آنچه یک مرد از زنش میخواهد

امکانات فوق شامل خریدارای سی دی مقالات سایت و مجموعه آموزشی زوج خوشبخت نیز می شود

آیا نزدیکی روزه را باطل میکند

احکام نزدیکی درماه رمضان، آمیزش جنسی درماه رمضان

خداونددر آیه 187 سوره بقره می‌فرماید:

«در شب روزه‌دارى نزدیکى کردن‌تان با همسران‌تان حلال شد. ایشان پوشش شما و شما پوششى هستید براى آنان. خدا دانست که شما همواره با انجام این عمل نافرمانى و در نتیجه به خود خیانت مى‌کردید پس از جرم‌تان گذشت و این حکم را از شما برداشت. حالا دیگر مى‌توانید با ایشان درآمیزید و از خدا آنچه از فرزند که برای‌تان مقدر کرده طلب کنید و از آب و غذا در شب هم‌چنان استفاده کنید تا سفیدى شفق از سیاهى شب برا‌‌‌ی‌تان مشخص شود و آنگاه روزه بدارید و روزه را تا شب به کمال برسانید و نیز هنگامى که در مساجد اعتکاف مى‌کنید با زنان نیامیزید.»

موارد کلی که باعث ابطال روزه میگردد

خوردن و آشامیدن

جماع

استمناء

باقی‌ماندن بر جنابت، حیض و نفاس تا اذان صبح

دروغ بستن به خدا و پیامبر و ائمه اطهار

رساندن غبار غلیظ به حلق

اماله کردن (از راه مقعد مایع را وارد بدن کردن)

عمداً قی کردن

تمام سر را زیر آب بردن (به فتوای اکثر مراجع)

احکام (نزدیکی - جماع- آمیزش) در ماه رمضان

جنب شدن به صورت عمدی، چه به واسطه نزدیکی با همسر، ملاعبه‌ با او و یا هر طریقی دیگری (مثل استمناء، جنب شدن به واسطه نگاه به عکس یا فیلم و ...)، مانند نوشیدن آب یا خوردن خوراکی مبطل روزه است.

عمل نزدیکی با همسر فی نفسه حرام نیست، بلکه شکستن روزه به صورت عمدی اشکال دارد و موجب کفاره عمدی (شصت روز برای یک روز یا شصت مدّ طعام برای هر روزی که انسان روزه خود را عمداً افطار کند) می‌شود.

همسران می‌توانند پس از اذان مغرب تا قبل از اذان صبح با یک دیگر نزدیکی کنند و قبل از اذان صبح غسل نمایند و طیب و طاهر وارد روز جدید از ماه مبارک رمضان گردند.

جماع روزه را باطل می‌کند مگر آن که کمتر از ختنه‌گاه وارد شود. در جماع لازم نیست منی خارج شود و تنها دخول کافی است و باعث ابطال روزه هر دو طرف می‌شود. فرقی هم نمی‌کند که مفعول زن باشد یا مرد.

اگر در روزهای ماه رمضان مرد، زن را مجبور به جماع نماید باید کفاره خود و زن را (دو کفاره) بدهد. اگـر هـر دو مـایـل بـه مـجـامـعت بودند و در روز ماه مبارک رمضان در حال روزه با یکدیگر آمیزش کردند هر کدام باید یک کفاره بدهند.

اگر کمتر از مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منی هم بیرون نیاید، روزه باطل نمی‌شود. ولی در شخصی که ختنه‌گاه ندارد، اگر کمتر از مقدار ختنه‌گاه داخل شود نیز روزه‌اش باطل می‌شود.

اگر فراموش کند که روزه است و جماع نماید، یا او را مجبور به جماع نمایند به طوری که اختیار از او ساقط شود، روزه او باطل نمی‌شود. چنانچه در بین جماع یادش بیاید  یا جبر از او برداشته شود باید فوراً از حال جماع خارج شود و اگر نشود روزه او باطل است.

اگر در هنگام خواب منی از انسان بیرون آید (محتلم شود) روزه‌اش باطل نیست ولی پس از آن نمی‌تواند کارهایی که روزه را باطل می‌کند انجام دهد.

هرگاه روزه‌دار بداند که اگر در روز بخوابد محتلم می‌شود، جایز است بخوابد و اگر محتلم شود روزه‌اش باطل نمی‌شود.

اگر روزه‌دار در حال بیرون آمدن منی از خواب بیدار شود، واجب نیست از بیرون آمدن منی جلوگیری کند.

اگر روزه‌دار در روز محتلم شود، واجب نیست فوراً غسل کند.

کسی که عمداً به قصد بیرون آمدن منی بازی و شوخی کند و منی از او بیرون نیاید، یا به عمد قصد جماع نماید ولی شک کند که به اندازه ختنه‌گاه داخل شده است یا نه، اگر دو مرتبه نیت روزه نکند روزه او باطل است، و اگر نیت روزه کند باید ـ بنا بر احتیاط لازم ـ روزه را تمام کند و قضا هم بنماید.

اگر روزه‌دار بدون قصد بیرون آمدن منی مثلاً با زن خود بازی و شوخی کند، چنانچه اطمینان دارد که منی از او خارج نمیشود اگرچه اتفاقاً منی بیرون آید، روزه او صحیح است. ولی اگر اطمینان ندارد، در صورتی که منی از او بیرون آید، روزه‌اش باطل است.

نزدیکی با همسر اگر بعد از غروب شرعی تا قبل از صبح شرعی باشد اشکالی ندارد ولی چنانچه درحال روزه، عمدی و از روی اختیار باشد افطار عمدی محسوب شده و موجب بطلان روزه است و قضا و کفاره بر او واجب می‌شود و کفاره اش برای هر روزه، گرفتن 60 روز روزه و یا اطعام 60 فقیر است.

اگر جنب عمداً در ماه رمضان تا اذان صبح غسل نکند، یا اگر وظیفه‌اش تیمم است تیمم ننماید، باید روزه آن روز را تمام کند و روزی دیگر را نیز روزه بگیرد، و چون معلوم نیست آن روز قضا است یا عقوبت است، هم روزه آن روز از ماه رمضان را به قصد «ما فی‌الذمه» انجام دهد، و هم روزی که بجای آن روز روزه میگیرد، و قصد قضا نکند.

اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند و بعد از یک روز یادش بیاید، باید روزه آن روز را قضا نماید، و اگر بعد از چند روز یادش بیاید، روزه هرچند روزی را که یقین دارد جنب بوده قضا نماید، مثلاً اگر نمی‌داند سه روز جنب بوده یا چهار روز، باید روزه سه روز را قضا کند.

عمل زناشویی و نزدیکی با همسر در روزهای ماه مبارک رمضان برای افراد روزه دار حرام و موجب بطلان روزه آنها می‌شود. اما کسانی مثل مسافر و مریضی که شرعاً روزه بر آن‌ها واجب نیست، اشکال ندارد. هم‌چنین در هیچ یک از شب‌های ماه مبارک رمضان حتی در شب‌های قدر، این عمل حرام نیست و هیچ اشکالی ندارد. (ولی به جهت احترام بهتر است ترک شود.)در هرحال در فرض سؤال بر هر یک از مرد و زن حکم افطار عمدى جارى است و علاوه بر قضای روزه، کفاره هم بر هر دو واجب می شود،که عبارت است از شصت روز روزه یا اطعام شصت فقیر و یا دادن شصت مد طعام به شصت مسکین که سهم هر کدام یک مدّ (ده سیر گندم یا جو یا برنج) است.

اگر شوهر با همسر خود در ماه رمضان جماع نماید و زن نیز به آن راضى باشد چه حکمى دارد؟

جواب: بر هر یک از آنان حکم افطار عمدى جارى است و علاوه بر قضا، کفّاره هم بر هر دو واجب است.

حکم کسى که با آمیزش جنسى حرام (زنا) یا استمناء یا خوردن و نوشیدن حرام روزه خود را در ماه رمضان باطل نموده چیست؟

 جواب: در فرض مرقوم باید شصت روز روزه بگیرد و یا شصت مسکین را اطعام نماید و اکثر مراجع حکم به جمع کفاره داده‌اند).

اگر روزه‌دار در ماه رمضان با همسر خود که روزه است جماع کند، چنانچه زن را مجبور کرده باشد، چه تکلیفی بر او واجب می شود؟

جواب: کفاره روزه خودش و روزه همسرش را باید بدهد (حتی اگر زن بعداً راضی شود).

اگر زن، شوهر روزه دار خود را به جماع مجبور کند، یا به کار دیگری که روزه را باطل می کند، آیا واجب است کفاره شوهرش را بدهد؟

جواب: واجب نیست کفاره روزه شوهر را بدهد.

از سفارشات پیامبر ^{(صل الله علیه و آله وسلم)} به حضرت علی^{(علیه السلام)}:

یا على در شب عید فطر جماع مکن

یا على در روز آخر ماه شعبان جماع مکن

یا على در ساعت اول شب جماع مکن

یا على بر پشت بام جماع مکن

یا على در شب عید قربان جماع مکن

یا على در زیر درخت میوه دار جماع مکن

یا على در برابر آفتاب جماع مکن

یا على در میان اذان و اقامه جماع مکن

یا على چون زنت حامله شود بى وضوبا او جماع مکن

یا على در شب نیمه شعبان جماع مکن

یا على چون به سفرى بروى در آنشب که میروى جماع مکن

(در این ایام اگر نطفه‌ای منعقد شود فرزندان دارای صفات نیکو و عاقبت به خیر نخواهند بود)

یا على در شب دوشنبه، شب سه شنبه،شب پنجشنبه،شب جمعه،شب جمعه بعداز نماز خفتن (نماز عشاء)،روز جمعه بعد از عصر جماع بکن (در این ایام اگر نطفه‌ای منعقد شود فرزندان دارای صفات نیکو و عاقبت به خیر می‌شوند. انشاء الله)

جماع کردن در شب عاشورا به شدت نهی شده و بهتر است در شب‌های شهادت تمامی ائمه ^{(علیهم السلام)} جماع صورت نگیرد مگر آن که ترس آلوده شدن به گناه و یا ضرر و زیان شدید دیگری در بین باشد. بنابراین بهتر است شب نوزدهم و شب بیست ویکم ماه مبارک رمضان که تمام عالم حزین و غمناکند نیز جماع صورت نگیرد.

گرداوری شده توسط پایگاه اطلاع رسانی تنظیم خانواده

به یاری آقای حجازی مسئول واحد امور شرعی